De essentie is samengevat in vijf regels voor goede klinische praktijken <ol> <li>Bij de behandeling van acne met <b>topische geneesmiddelen </b>moet het gecombineerde gebruik van middelen met verschillende werkingsmechanismen de regel zijn.</li> <li><b>Systemische antibiotica </b>moeten tot een minimum worden beperkt om het risico op antibioticaresistentie en andere complicaties van antibiotica te verminderen.</li> <li>Als systemische antibiotica worden gebruikt, wordt het <b>gelijktijdige </b>gebruik van benzoylperoxide en andere lokale behandelingen aanbevolen.</li> <li><b>Intralesionale injecties met corticosteroïden </b>zijn een adjuvante behandeling. Ze kunnen worden gebruikt bij patiënten met een hoog risico op littekenvorming en/of om ontsteking en pijn snel te verbeteren. Door een lagere concentratie en een lager volume corticosteroïden te gebruiken, kan het risico op lokale corticosteroïd-gerelateerde bijwerkingen geminimaliseerd worden.</li> <li><b>Isotretinoïne </b>dient te worden gereserveerd voor patiënten met ernstige acne (inclusief psychosociale en/of littekenvorming) en patiënten die niet hebben gereageerd op standaard topische of orale behandeling. Leverfunctietesten en bloedlipiden moeten worden gecontroleerd, maar bloedtellingen bij gezonde proefpersonen niet. Bevolkingsonderzoeken hebben geen verhoogd risico op neuropsychiatrische aandoeningen of inflammatoire darmziekten vastgesteld bij acnepatiënten die worden behandeld met isotretinoïne. Voor mensen in de vruchtbare leeftijd is zwangerschapspreventie verplicht.</li> </ol> De 18 op bewijs gebaseerde aanbevelingen die tot deze regels voor een goede praktijk hebben geleid, zijn beschikbaar in <a href="https://www.jaad.org/article/S0190-9622(23)03389-3/fulltext" target="_blank" rel="noopener">het volledige artikel</a>. Als je haast hebt, concentreer je dan op <b>Tabel III.</b>