Een retrospectieve Amerikaanse studie van 594 patiënten (96% mannen) opgenomen voor <b>alcoholontwenning </b>in 19 ziekenhuizen van de Amerikaanse Veterans Administration beoordeelde de impact over een periode van 1 jaar van het voorschrijven van <a href="https://www.cbip.be/nl/chapters/11?frag=8375" target="_blank" rel="noopener">geneesmiddelen voor de behandeling van alcoholverslaving</a> voorgeschreven in 50,7% van de gevallen) en geplande <b>follow-up afspraken </b>(gepland in 78,5% van de gevallen). De eindpunten waren heropname binnen 30 dagen en abstinentie na 6 maanden. De <a href="https://shmpublications.onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/jhm.13458" target="_blank" rel="noopener">resultaten</a> bevestigt dat omgaan met alcoholverslaving allesbehalve eenvoudig is, omdat uiteindelijk <ul> <li>Een kwart van de patiënten (25,5%) werd <b>opnieuw opgenomen </b>en slechts 17,8% was <b>na 6 maanden </b>nog <b>abstinent,</b></li> <li>Over het geheel genomen was geen van beide interventies significant geassocieerd met een verbetering op een van de criteria</li> </ul> Uit meer gedetailleerde analyses komen echter twee <b>redenen voor hoop </b>naar voren. Wanneer de patiënt wordt ontslagen met een <b>geplande afspraak bij de huisarts </b>en deze ook nakomt, is de kans op heropname significant lager (odds ratio 0,3). Wanneer patiënten ermee instemden om direct na ontslag een <b>residentieel behandelingsprogramma</b> te volgen (wat geïnterpreteerd kan worden als een grotere motivatie om abstinent te zijn), was er zowel een significante vermindering in heropnames (aangepaste HR 0,39) als een grotere waarschijnlijkheid van abstinentie (aangepaste HR 2,5). Helaas was het aantal patiënten dat deze optie accepteerde beperkt (n=73), d.w.z. 12,5% van het totale aantal geïncludeerde proefpersonen.