De beschermende immuniteit van de meeste vaccins wordt verklaard door hun vermogen om een zogenaamd humoraal <b>immuun geheugen </b>op te bouwen dat gekoppeld is aan de productie van antilichamen. Dit geheugen is gebaseerd op twee celtypen, geheugen-B-lymfocyten en <b>langlevende plasmacellen</b>, ook wel geheugenplasmacellen genoemd, die op lange termijn beschermende antilichamen produceren (lang nadat het antigeen of de ziekteverwekker die hun productie heeft veroorzaakt, is verdwenen) die herinfectie voorkomen. Een team uit Atlanta rapporteert in <b>Nature Medicine </b>dat anti-Covid vaccinatie op de lange termijn niet voldoende specifieke langlevende plasmacellen genereert in het beenmerg en daarom <b>geen bescherming biedt tegen herinfecties</b>. Alle details in <a href="https://www.nature.com/articles/s41591-024-03278-y" target="_blank" rel="noopener">het gratis artikel</a>. Deze afwijking verklaart waarom herhaaldelijk moet worden gevaccineerd en waarom vaccinatie beschermt tegen ernstige vormen van de ziekte. De afwezigheid van langlevende plasmacellen dwingt het lichaam om geheugen-B-lymfocyten te gebruiken, wat leidt tot de snelle aanmaak van nieuwe effectorcellen <b>die antilichamen met een hoge affiniteit </b>produceren. Opgemerkt moet worden dat infectie met SARS-CoV-2 ook geen langlevende plasmacellen produceert.