Macrolonen zijn synthetische antibiotica die de voordelen van twee veelgebruikte antibiotica met verschillende werkingsmechanismen combineren: <ul> <li>Macroliden interageren met het <b>ribosoom </b>en verstoren zo de bacteriële eiwitsynthese.</li> <li>Fluoroquinolonen, die gericht zijn tegen <b>DNA-gyrase</b>, een specifiek bacterieel enzym, waardoor de structuur van het bacteriële DNA verandert.</li> </ul> Deze dubbele werking maakt de ontwikkeling van resistentie moeilijker. In een van hun experimenten toonden de onderzoekers aan dat macrolonen konden binden aan de ribosomen van macrolideresistente bacteriestammen en de bacteriële eiwitsynthese konden veranderen zonder de activering van <b>resistentiegenen te </b>veroorzaken. Maar het belangrijkste punt is dat ze konden vaststellen dat de <b>gelijktijdige uitvoering </b>van deze twee aanvallen het vrijwel onmogelijk maakte voor de bacteriën om resistent te worden door het verwerven van mutaties. Er is nog een lange weg te gaan om de doses van de twee componenten te vinden die met vergelijkbare werkzaamheid op de twee doelen werken, maar volgens de schattingen van de onderzoekers zou het ontwikkelen van de ideale combinatie het voor bacteriën <b>100 miljoen keer </b>moeilijker maken om resistentie te ontwikkelen. De bevindingen van de onderzoekers zijn gepubliceerd in <a href="https://www.nature.com/articles/s41589-024-01685-3" target="_blank" rel="noopener">Nature Chemical Biology</a>.