<p style="font-weight: 400;">Zondag 29 oktober is het <a href="https://www.world-stroke.org/world-stroke-day-campaign" target="_blank" rel="noopener">Wereld Beroerte Dag</a>. Dit is een kans voor Medipodcast om een relatief onopvallend stuk werk te bekijken, dat des te interessanter is omdat het zou kunnen leiden tot een meer <strong>gepersonaliseerde aanpak van secundaire preventie</strong>.</p> <p style="font-weight: 400;">AF is een duidelijk geïdentificeerde risicofactor voor beroerte en voorbijgaande ischemische aanval (TIA). Omdat AF lange tijd onopgemerkt kan blijven, is het aan te raden om er na een eerste beroerte naar te kijken, met het idee dat dit <strong>het risico op herhaling zou kunnen verminderen</strong>.</p> <p style="font-weight: 400;"><em>Logisch, maar...</em></p> <p style="font-weight: 400;">AF dat niet herkend werd op het moment van het ongeluk wordt inderdaad ontdekt bij ongeveer een kwart van de patiënten, maar het is geleidelijk aan duidelijk geworden dat het cerebrale risico van deze AF's die ontdekt worden na het ongeluk anders is dan dat van AF's die al bekend zijn, wat suggereert dat ze <strong>een aparte klinische entiteit</strong> zouden kunnen zijn.</p> <p style="font-weight: 400;">Begin vorig jaar publiceerde een team uit Noord-Amerika (Canada, Verenigde Staten) gegevens die aangaven dat <a href="https://www.ahajournals.org/doi/10.1161/STROKEAHA.121.034777" target="_blank" rel="noopener">post-ontdekt AF</a> patiënten blootstelde aan <strong>een lager risico op embolie</strong> dan dat geassocieerd met bekend AF, en dat dit risico varieerde afhankelijk van het bestaan van cardiovasculaire co-morbiditeiten, de omvang van AF en de impact ervan op het cardiale en autonome zenuwstelsel.</p> <p style="font-weight: 400;"><em>Wat moeten we van deze hypothese denken?</em></p> <p style="font-weight: 400;">Volgens dit team onderstrepen deze resultaten de noodzaak om grootschalige <strong>gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken</strong> op te zetten om de waarde van langdurige hartmonitoring na een beroerte/TIA te evalueren en met voldoende statistische power om het risico op herhaling vast te stellen.</p> <p style="font-weight: 400;">In lijn met deze hypothese is nu <a href="https://www.thelancet.com/journals/laneur/article/PIIS1474-4422(23)00326-5/fulltext" target="_blank" rel="noopener">voorgesteld</a> dat patiënten die een beroerte of voorbijgaande ischemische aanval hebben gehad, kunnen worden ingedeeld in drie categorieën (geen AF, AF bekend voor de gebeurtenis en AF gedetecteerd na de gebeurtenis) en dat het gebruik van deze classificatie toekomstig onderzoek kan harmoniseren, kan helpen om de rol van verlengde hartmonitoring in de secundaire preventie van beroerte of voorbijgaande ischemische aanval beter te definiëren en kan leiden tot <strong>een gepersonaliseerde aanpak voor het voorschrijven van antistollingsbehandeling</strong>.</p> <p style="font-weight: 400;">Luciano Sposato, eerste auteur van de twee bovengenoemde publicaties, besprak deze verschillende punten op het <a href="https://cslide.ctimeetingtech.com/wsc23/attendee/confcal/session/calendar" target="_blank" rel="noopener">15e World Stroke Congress 2023</a> (Toronto 10-12 oktober en online).</p>