<p style="font-weight: 400;">Bij de meeste patiënten met type 2-diabetes komt er een moment waarop metformine alleen niet langer voldoende glykemische controle biedt.</p> <p style="font-weight: 400;">Een retrospectieve analyse van ongeveer 82.000 patiënten die een tweede antidiabeticum voorgeschreven hadden gekregen, heeft <strong>enkele zorgwekkende resultaten</strong> opgeleverd.</p> <p style="font-weight: 400;">Hieruit blijkt dat 1 jaar nadat het tweede antidiabeticum was voorgeschreven, de behandeling was gewijzigd.</p> <p style="font-weight: 400;">Dit betrof ofwel intensivering door toevoeging van een derde middel of een overstap naar een andere therapeutische klasse, die beide waarschijnlijk onder medisch toezicht werden uitgevoerd, <strong>of stopzetting van het medicijn</strong>, waartoe de patiënt waarschijnlijk zelf besloot.</p> <p style="font-weight: 400;">Deze laatste situatie betrof gemiddeld <strong>38% van de geanalyseerde patiënten</strong>, en de therapeutische klasse die het meest getroffen werd, waren de GLP-1 receptoragonisten (<strong>50% stopzetting</strong>).</p> <p style="font-weight: 400;">Gezien de aard van de <a href="https://www.ajmc.com/view/treatment-modification-after-initiating-second-line-medication-for-type-2-diabetes" target="_blank" rel="noopener">analyse</a> is het niet mogelijk om de redenen voor stopzetting te bepalen, maar de <strong>gastro-intestinale bijwerkingen</strong> van GLP-1 receptor agonisten zouden op zijn minst gedeeltelijk het hoge stopzetting percentage kunnen verklaren.</p>