Eenzaamheid is een pijnlijke subjectieve ervaring die voortvloeit uit een gevoel van isolement of ontoereikende sociale connecties, d.w.z. niet in overeenstemming met de verwachtingen van het individu.
Dit uit zich vaak als aanhoudend verdriet dat gepaard gaat met een gevoel van nutteloosheid of verlatenheid.
Deze verduidelijkingen helpen ons te begrijpen dat het heel goed mogelijk is om alleen te zijn zonder je eenzaam te voelen en, omgekeerd, dat het hebben van sociale interacties niet voorkomt dat we ons solitair en geïsoleerd voelen.
Een recente meta-analyse benadrukt de schadelijke impact van langdurige gevoelens van eenzaamheid (zelfrapportage) op de geestelijke gezondheid en cognitie.
Significant verhoogd risico op alle soorten dementie (+31%), de ziekte van Alzheimer (+39%), vasculaire dementie (+74%) en cognitieve achteruitgang (+15%).
Deze associaties bleven bestaan, zelfs wanneer rekening werd gehouden met depressie, sociaal isolement en andere risicofactoren voor dementie.