Resultaten die onlangs zijn gepubliceerd in de Annals of Internal Medicine geven aan dat methotrexaat een aanvullende behandeling optie kan zijn voor patiënten met gonartrose.
Dus nota, maar…
Maar wat moet een clinicus met deze informatie als uit een grondige zoektocht blijkt dat de winst in pijnstilling door toevoeging van methotrexaat niet de minimumdrempel bereikt die een klinisch relevant verschil aangeeft (MCID voor minimaal klinisch belangrijk verschil) voor het gebruikte beoordelingsinstrument (in dit geval een numerieke schaal van 0 tot 10).
In dit specifieke geval is de score na 6 maanden verlaagd met 1,3 punten, d.w.z. minder dan het verschil van 2 punten dat wijst op klinisch belang. Wanneer wordt klinisch onderzoek verplicht om dit soort informatie duidelijk te vermelden?
Om je geheugen op te frissen over dit zeer belangrijke aspect van het waarderen van de impact van een resultaat door onderscheid te maken tussen statistische en klinische significantie, volg deze link.
Er moet ook worden opgemerkt dat het verschil in score tussen methotrexaat en placebo ook onder deze drempel lag, met een piek van slechts 0,79 punten.
Het is duidelijk dat de gepresenteerde resultaten statistisch significant zijn, maar geen duidelijke klinische vertaling hebben, tenminste niet op populatieniveau.
En als we hieraan toevoegen dat het gebruik van methotrexaat gepaard gaat met aanzienlijke biologische beperkingen (CBC, levertests, ureum en elektrolyten elke 2 weken gedurende 8 weken en daarna elke 4 weken), dan vragen we ons echt af of het voorschrijven van methotrexaat de patiënten echt zal ontlasten.
Eerlijk gezegd ben ik nieuwsgierig naar dit alles, vooral omdat het uit een academisch essay komt!
