Teams van de VUB en UGent namen 123 proefpersonen aan die leden aan zowel chronische nek- of rugpijn (minimaal 3 maanden) als slapeloosheid. Deze proefpersonen werden gerandomiseerd naar <ul> <li>een <b>experimentele arm </b>die wordt beheerd voor <b>pijn </b>(pijneducatie en bewegings behandeling) en <b>slaap </b>(cognitieve gedragstherapie gericht op het verbeteren van slaapgewoonten en de slaapomgeving en het verminderen van de tijd die in bed wordt doorgebracht om de slaapkwaliteit te optimaliseren)</li> <li>een <b>controlegroep </b>die <b>alleen </b>tegen <b>pijn </b>werd behandeld.</li> </ul> De actieve fase duurde 14 weken, waarna de proefpersonen gedurende maximaal een jaar werden gevolgd. De resultaten, gepubliceerd in <b>JAMA Network Open</b>, laten een relatief vergelijkbare algemene verbetering zien in de twee onderzoeksdelen. Maar zoals vaak <b>het geval is, zit het venijn in de details</b>. Hoewel de objectieve slaap metingen in de experimentele groep weinig significant verschil lieten zien ten opzichte van de controlegroep, rapporteerden de proefpersonen in de experimentele groep <b>significant betere resultaten </b>op het gebied van slaapkwaliteit, minder slapeloosheid en minder depressieve symptomen, die allemaal bijdragen aan het <b>algemene welzijn van mensen</b>. Volledige details in <a href="https://jamanetwork.com/journals/jamanetworkopen/fullarticle/2822153" target="_blank" rel="noopener">het vrij toegankelijke artikel.</a> Volgens de onderzoekers moet er meer aandacht worden besteed aan slaapproblemen bij mensen met chronische pijn en moeten de twee aandoeningen samen worden behandeld. Laat maar horen...