Als je de literatuur volgt, heb je ongetwijfeld de recente <a href="https://www.acpjournals.org/doi/10.7326/M23-2781" target="_blank" rel="noopener">meta-analyse</a> opgemerkt, gebaseerd op individuele gegevens van zo'n 24.000 mannen uit 11 gerandomiseerde onderzoeken. Deze studie, waaraan Prof. Leen Antonio en Prof. Dirk Vanderschueren van het Laboratorium voor Klinische en Experimentele Endocrinologie van de KUL meewerkten, toont aan dat lage testosteronspiegels (< 7,4 nmol/l of 213 ng/dl) geassocieerd zijn met een verhoogde sterfte door alle oorzaken, grotendeels gekoppeld aan de overmatige cardiovasculaire sterfte die gedocumenteerd werd in het geval van zeer lage spiegels (< 5,3 nmol/l of 153 ng/dl). Het kan niet genoeg benadrukt worden dat associatie niet synoniem is met causaliteit, dus wat kunnen we met dit werk doen? De <a href="https://www.acpjournals.org/doi/10.7326/M24-0479" target="_blank" rel="noopener">begeleidende video</a> zag er veelbelovend uit, want hij begon met een praktische vraag. Ondanks de onmiskenbaar nuttige informatie voldeed het niet helemaal aan mijn verwachtingen. Aan de andere kant vond ik het commentaar in <a href="https://theconversation.com/low-testosterone-in-men-associated-with-an-early-death-new-study-229726" target="_blank" rel="noopener">The Conversation</a> erg verhelderend, zowel wat betreft de discussie over causaliteit (wat is de kip of het ei?) als de houding die we moeten aannemen in het licht van de nieuwe gegevens. Veel leesplezier