Het polycysteus ovarium syndroom (PCOS) treft ongeveer 10% van de vrouwen in de vruchtbare leeftijd en is daarmee de meest voorkomende hormonale aandoening in deze populatie. De klinische verschijnselen en de intensiteit variëren sterk van vrouw tot vrouw. Dit zijn in wezen <ul> <li>Langdurige en onregelmatige cycli en soms amenorroe, als gevolg van de onregelmatigheid of <b>afwezigheid van de eisprong</b>. Ongeveer de helft van de vrouwen met de ziekte kan niet zwanger worden zonder hulp.</li> <li>Hyperpilositeit van het lichaam in contrast met dunner wordend haar en acneletsels die verband houden met <b>hyperandrogenisme</b>, dat ook gepaard gaat met obesitas, insulineresistentie en een verhoogde neiging tot diabetes, hypertensie en hart- en vaatziekten.</li> </ul> Een onderzoek uitgevoerd op de nationale medische dossiers van bijna 19.000 Taiwanese vrouwen met PCOS laat zien dat al deze verschijnselen een serieuze impact hebben op <b>het psychologisch welzijn en de geestelijke gezondheid</b>. Vergeleken met niet-aangedaan vrouwen, gematched op leeftijd, psychiatrische comorbiditeiten, woonplaats en inkomensniveau, laat <a href="https://www.acpjournals.org/doi/10.7326/M23-2240" target="_blank" rel="noopener">de analyse</a> zien dat <b>suïcidepogingen </b>gemiddeld 8,5 keer vaker voorkomen bij vrouwen met PCOS. Het verhoogde risico betreft zowel adolescente meisjes als jongvolwassenen en vrouwen van 40 jaar en ouder (respectievelijk HR 5,38; 9,15; 3,75). De resultaten zijn consistent in gevoeligheidsanalyses waarbij gegevens van het eerste jaar of drie jaar van observatie buiten beschouwing worden gelaten. De auteurs benadrukken het belang van routinematige controle van het moreel bij vrouwen met PCOS. Een uitstekende suggestie.