Analyse van CT-scan gegevens bij aanvang en na 6 jaar follow-up van 1.197 mensen van 50 jaar en ouder uit de cohorten van de Framingham Heart Study toonde een verband (dat niet synoniem is met causaliteit) tussen het bestaan van wervelfracturen (vooral ernstige) en <b>manifestaties van wervel degeneratie </b>(vermindering van de hoogte van de tussenwervelschijven en artrose van de gewrichts apofyse). Het artikel dat gepubliceerd is in het <b>Journal of Bone and Mineral Research </b>is gratis beschikbaar en stelt je in staat om je eigen mening te vormen over de deugdelijkheid van de analyse, die moet worden bevestigd in andere onderzoeken. Dat gezegd hebbende, voor zover <b>wervelfracturen </b>en wervelde generatie beide bijdragen aan rugpijn en de daaruit voortvloeiende invaliditeit, is het eerlijk om je af te vragen of het vermijden van fracturen de schade niet zou kunnen beperken. Over dit onderwerp moet je weten dat een recent onderzoek gepubliceerd in <a href="https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMoa2407031" target="_blank" rel="noopener">The New England Journal of</a>suggereert dat nauw gespreide doses van een bisfosfonaat het risico op wervelfracturen bij vrouwen in de menopauze zonder osteoporose op basis van densitometrie zouden kunnen verminderen. Wordt vervolgd…