In het <b>European Journal of Preventive Cardiology </b>meldt een Israëlisch team dat natriëmie waarden in het hoogste normale bereik (≥ 140 mmol/l of mEq/l) geassocieerd zijn met een verhoogd risico op arteriële hypertensie en hartfalen, respectievelijk +29% en +20% in vergelijking met lagere natriëmie waarden. Betekent dit dat we het advies om <b>de zoutinname te matigen </b>moeten versterken om het natriëmie niveau omlaag te brengen? Nogmaals <ul> <li aria-level="1">Onthoud allereerst dat associatie geen oorzakelijk verband is,</li> <li aria-level="1">Houd er dan rekening mee dat dit werk is uitgevoerd op specifieke dossiers en op een zeer specifieke populatie, waardoor de generaliseerbaarheid van de resultaten in twijfel kan worden getrokken,</li> <li aria-level="1">tot slot, en naar mijn mening vooral, denk uitgebreid na over wat de auteurs aangeven in het discussie gedeelte van hun <a href="https://academic.oup.com/eurjpc/advance-article/doi/10.1093/eurjpc/zwaf232/8110965" target="_blank" rel="noopener">artikel</a>.</li> </ul> In principe heeft zoutinname oneindig veel minder effect op de waterwaarden in het bloed dan vochtinname. Een verhoging van de zoutinname van 6 naar 12 g per dag verhoogt de natriëmie met 0,4 mmol/l, terwijl het drinken van een extra liter water per dag de natriëmie met ongeveer 3 mmol/l verlaagt. Vandaar de conclusie dat <b>betere hydratatie </b>ongetwijfeld de beste houding is om aan te nemen.